Wednesday, November 13, 2019

Cerpen Bahasa Bali

Tresna ring SMA
Widya Nindya wantah sisia sané kasub ring SMA Bhakti Guru sawiréh antuk parilaksanané sané corah “demen ngae masalah”. Sabilang wai ia stata kaukina teken guruné tur stata baanga munyi. Uli munyi alus kanti munyi jelé suba taén dingeha, nanging nénten masih nyidayang ngubah corah ipun. Ia nénten ngelah timpal ring sekolah punika sawiréh liu anak luh sane tusing nemenin. Nanging krana kajegégan paras ipun, liu anak muani sané nemenang.
“Kring..kring..” Bél sekolah sampun mamunyi, nanging Widya ten masih ngenah lawat nyané. Novi sané wantah sekretaris paling, jagi ngisinin absén. Sawireh ia nénten nawang napi sané jagi katulis ring abséné punika. Jam 06.00 alarm sané kasetél olih Widya mamunyi. Sampun 30 menit saking munyin alarm punika, nanging Widya nénten masih makrisikan. Matan ainé sampun nyinarang gumi, ditu mara Widya kijap-kijep di pasaréannyané. “Aduhh..” makesiab ia ningalin gumi sané sampun galang. Nah jani suba ia lakar buin baanga munyi tekén guruné. Lantas ngénggalang ia malaib ka kamar mandi nanging nénten manjus, wantah masugi kéwanten. Ngénggalang ia nganggén seragam sekolahnyané tur nyemak tas sawiréh ia sampun kasép. Aget ibi sanja ia sampun ngampilang buku sané jagi kabakta mangkin.
Becat sajan pelaib Widyané ka sekolah, kanti cara uber cicing. Sasampuné ia neked di sekolah, tepukina sekolahné sampun sepi. Liu kelas sané sampun wénten guru. Krana punika ngerutug bayuné rikalaning jagi macelep ka kelas. “Aduh.. jani suba buin kal maan munyi jelé.” Yadiastun ia murid sané madué parilaksana sané corah, nanging ia stata nyeh yening suba guruné ngemaang munyi jelé. Awanan ipun nénten taén baanga munyi jelé ring jumahnyané. Dengak-dengok ia ring jendéla kelasé, lantang kanti baongné ngalinang guru di kelasné. “Sstt…sstt…Yan, Yan” Cenik sajan munyin Widyané ngaukin Wayan Bima. Makipekan Wayan Bima tur ngejitang alisné. “Ada guru?” Takonnyané tanpa suara, ulian bes gigis munyiné. Nanging uli ningalin kemikanné dogén I Wayan suba ngerti. Wayan Bima kitak-kituk, punika nyihnayang ring kelasé punika wantah nénten wénten guru. Lega keneh Widyané. Ngénggalang ia macelep ka kelas tur negak di tongosnyané, apang tusing tingale tekén guruné.
Kondén ade molas menit ia negak di tongosnyané guruné suba teka. Ngénggalang ia mesuang buku uli tasné. Lantas dingaha sisia sane luh masuryak, sakadi anak mabalih tajen. Ia matakon Teken Wayan Bima sawiréh ia dot nawang napi mawinan sisia sane luh masuryak.
“Nak ada apa Yan?”
“Ohh, to ada murid baru sané bagus ring mukak kelas.”
“Ohh..” Biasa dogen pasaut Widyané, santukan ia malianan ring anak luh sane lenan.
Madé Satria wantah adan murid baruné punika. Ia wantah pindahan saking SMAN 1 Gianyar. Rupannyané bagus sakadi Arjuna. Ritatkala ia nyihnayang anggannyané, liu anak luh sane meleng ipun. Sasampuné ia nyihnayang angga, lantas ibu guru ngerarisang ipun negak ring bangku kosong sané magenah ring duri. Ipun wantah murid sané dueg. Sekancan pitakén sané kaicén olih guru prasida kacawis olih ipun. Sisya sane luh kenyam-kenyem sabilang ipun nyautin pitakén guruné.
“Kring..kring..” Bél istirahat mamunyi. Magrudug para sisiané ka kantin. Wayan Bima selaku ketua kelas makeneh ngajakin Méde Satria bareng ka kantin.
“Dé, bareng ka kantin?”
“Ten bli, tiang sampun mabekel ajengan ring jumah.”
“Wayan Bima” Wayan Bima ngulurin limane jagi makenalan sareng Madé Satria tur kawales olih Made Satria.
“Nah yén kéto raga kal ka kantin malu nah.”
Madé Satria anggut-anggut nyautin munyin Wayan Bimané.
Ring tengah kelas, Madé Satria ningalin anak luh padidian sedek ngajeng ajengannyané. Lantas Madé Satria nyemak bekelnyane tur negak di samping anak luh ento. Marasa ada anak sané negak ring sampingnyané, makipekan lantas Widya jagi ningalin nyén sané negak disampingnyané.
“Madé Satria” raosnyané dot makenalan ngajak Widya.
“Widya” Saut Widya masebeng.
Ningalin sebeng Widya sané masem ngranayang Madé Satria tusing bani mesuang munyi buin. Nanging sabilang jam istirahat ipun stata ngajeng bekalnyané sareng Widya.  
Gelisang carita, sampun 3 bulan Madé Satria ngeranjing ring sekolah puniki. Sabilang wai stata ada surat tur coklat ring bangkunyané. Ia nénten taén ngerambang isin suraté punika, nanging coklat punika stata kaajeng olih ipun tekén Widya ring jam istirahat. Widya sané stata masebeng masem, mangkin sampun ngédéngin kenyem manis. Sabilang Widya malaksana corah Madé Satria stata ngicénin piteket mangda ipun nénten malih malaksana corah. Liu anak sané iri tekéning ipun. Sisia sané lanang iri tekén Madé Satria sané nyidayang leket sareng Widya. Sisia sané luh iri tekén Widya sané stata paekina olih Madé Satria, yadiastun parilaksanannyané corah. Liu anak sané ngortang ipun ajak dadua. Nanging Madé Satria taler Widya nénten taén ngerambang orta sane nénten becik. Santukan ipun sampun marasa luung tekén pasawitrannyané.
Mangkin wantah dina Wraspati, Madé Satria semengan sampun ring sekolah sawiréh ia maan duman pikét semengan. Rikala ia majalan nuju kelas, ia ningehang ada anak uyut. Makesiab ia ningalin Widya sampun saling jambak ajak anak luh lénan. Tegulanné benyah, muané liu matatu. Tepukina guruné sedek iteh malasin ipun makakalih. Kedenga ipun tur abana ka Ruang Guru. Madé Satria nututin uling duri tur ngantiang Widya pesu uling Ruang Guru. Ring ruang guru Widya baanga munyi-munyi jelé tekén guruné. Kenyel guruné suba ngorahin ia, nanging nénten masih ada perubahan neng bedik. Santukan suba kaliwat pedih guruné, lantas abana ia ke Ruang Kepala Sekolah. Suba a jam Madé Satria ngantiang di mukak pintuné, nanging Widya nénten pesu-pesu. “Ceklek” mabukak pintuné, tepukina Widya pesu padidian. Ningalin sebengné sane layu, Made Satria sing bani mesuang munyi. Gandenga liman Widyané nganti ka kelas. 
“Nak éngken Luh?” 
“Titiang sing dadi ka sekolah buin Dé.” Ngetél yéh mata Widyané nyaurin.
“Adi bisa Luh?” Tusing ngerti Madé Satria tekén pasaut Widyané.
“Titiang suba pesuanga uling sekolah. Titiang pelih..lengeh sajan titiang. Kenken jani carané titiang ngorang tekén mémén titiangé, pasti lék sajan ia ngelah pianak cara titiang.” Sigsigan kanti ia ngeling.
“Luh dingehang je munyin titiangé. Titiang tusing nawang nguda Iluh kanti malaksana kéto. Titiang sing je melihang Iluh, ten masih ngilonin Iluh. Nanging jani nasiné suba dadi bubuh, iraga ten nyidayang nadiang bubuh punika dadi nasi buin. Sakéwala Iluh nu nyidayang menehin kapelihan Iluh antuk stata malaksana becik. Mirib mula mémén Iluh lakar pedih, nanging Iluh tetep pianakné. Iluh wantah patut nunas ampura tur majanji mangda nénten buin malaksana corah. I mémé ten nyidayang pedih lebihan kén awai tekén pianaknyané.” Madé Satria nuturin Widya sakadi reramané. Ngigisang eling Widyané sasampuné ningehang pitutur Madé Satriané.
Abulan suba majalan uling dugas Widya pesuanga uling sekolah. Widya sampun masuk ring sekolah baru. Madé Satria sesai malali ka umah Widyané. Mangkin Widya sampun dadi anak luh sané becik. Made Satria demen ningalin parilaksana Widyané sakadi mangkin. Rasa tresna mentik ring atin ipun ajaka dadua. Suba pitung bulan ipun matunangan. Sabilang mulih uling sekolah, Madé Satria satata nganggur ka umah Widyané. Mabunga atin Widyané sabilang matemu sareng Madé Satria, punika taler sané karasayang olih Madé Satria. 
Gelisang cerita, tamat sampun Madé Satria sareng Widya uli SMA. Ipun ajaka dadua lakar ngelanjutin pendidikannyané. Nanging Madé Satria lakar ngelanjutin kuliahnyané ring luar negeri. Widya sampun nawang Madé Satria lakar kuliah ring luar negeri. Madé Satria ngorahin Widya ngantiang deweknyané kanti lulus tur majanji lakar mulih sabilang 6 bulan. Nanging Widya nagih suud matunangan sareng Madé Satria. Madé Satria ten nyak suud sareng Widya. Ia sujati tresna tekéning Widya. Madé Satria nakonang napi sané ngranayang Widya nagih suud saréng ipun. Napike widya nénten tresna tekéning ipun. Ia taler nunas ampura yéning ia wénten pelih sareng Widya. Nanging Widya ten taén masaut sabilang takonina.
“Dé, titiang sujati tresna tekéning Madé. Titiang nénten kayun malih jagi ngerépotin Madé. Titiang sampun sesai ngaé Madé sakit tur kenyel nepukin sekancan parisolah titiang sané nénten becik. Titiang matur suksma banget tekéning Madé sané stata nuturin titiang tur sane ngaé titiang sekadi puniki. Yéning titiang ten katemu sareng Madé, jati titiang ten nyidayang dadi anak luh sakadi mangkin. Hidup titiang sinah nénten pacang becik. Titiang dot Madé makatang anak luh sané becikan tekén titiang.” Punika wantah daging manah ipun.
Punika wantah panguntat indik carita tresnanipun. Madé Satria ngelanjutang sekolahnyané ka luar negeri tur ia kilangan tresna sujatinnyané.
Olih: SJ

No comments:

Post a Comment